Lazur miał dom. Dom, który nie powinien na swoje barki brać młodego psiaka, który potrzebuje ogromu cierpliwości, czasu i pomocy, aby wypracować, które zachowania są dobre, a które złe. Lazur w domu spotkał się z nieumiejętnym, zbyt nerwowym sposobem wychowywania, który mocno wpłynął na jego młodziutką psychikę.
Doprowadziło to do ugryzienia swojej opiekunki.
Wystraszony, niepewny swoich dalszych losów Lazur trafił wówczas do schroniskowego boksu na tzw. obserwację. Wtedy jeszcze nie wiedział, że zostanie tutaj na dłużej.
Pierwsze dni były dla niego ogromną traumą. Przerażenie i smutek wypisane były w jego przepięknych, ujmujących oczach.
Lazur potrafi ugryźć, nie jest psem łatwym i przewidywalnym.
